ಮೈಮನಗಳ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ...

ಮೈಮನಗಳ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ...ಒಂದೊಂದು ಸಾರಿ ಬದುಕು ಅಂದ್ರೆ ಹೀಗೆನಾ? ಅನ್ನಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ. ಆದ್ರು ಬದುಕಿನ ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನ ಅನುಭವಿಸುವ ನನ್ನ ಪರಿಗೆ ನಿನ್ನ ಮಿಲನ ಹಾಲು-ಜೇನಿನ ಹಾಗಾಯ್ತು, ಮನಸ್ಸು ಮುದಗೊಂಡು ಮೈಮನ ಜುಮ್ ಎಂದು ಜೇಂಕರಿಸುತ್ತಿದೆ. ಆ ಒಂದೊದು ಘಳಿಗೆಗಳು ನನ್ನ ಮುಂದೆ ಹಾದು ಹೊಗುತ್ತಿವೆ.... ಬಿಸಿಲಿನ ಬಡಿತಕೆ ಸೋತು ಕಾದ ಧರೆಗೆ, ಮುಗಿಲು ಉಣಿಸಿದ ಅಮೃತ ಸಿಂಚನದಂತೆ. ಇಂದೆ ಇಲ್ಲೆ ಈ ಘಳಿಗೆನೆ ಬದುಕು ಅನ್ನೊದು ನಿಂತು "ದಿ ಎಂಡ್" ಅಂತ ಅಂದ್ರು ಖುಷಿಯಾಗಿ ಸ್ವಿಕರಿಸ್ತೆವೆನೊ?....ಎಲ್ಲೊ ದೂರದಲ್ಲಿ ಕೇಳೊ ಇಂಪಾದ ಸಂಗೀತ ಅದನ್ನ ಹೊತ್ತು ತಂದು ಕಿವಿಗೆ ತಟ್ಟುವ ತಣ್ಣನೆಯ ಗಾಳಿ. ಆಗಾಗ ಮೇಲಿಂದಿಳಿದು ಬಂದು ಮುತ್ತಿಕ್ಕುವ ನಿನ್ನ ಮುಂಗುರುಳು, ಮಾತು ಮಾತಿಗೂ ಮೈಯೆಲ್ಲ ಜೂಮ್ ಎಂದು ಒಂದು ಸಾರಿ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ ಸೆಟೆದು ನಿಲ್ಲಿವ ಅ ನಿನ್ನ ಪರಿ, ಹಾಗೆ ನನ್ನನ್ನ ತಪ್ಪಿಸಿ ವಾರೆಗಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ನೋಡುವ ನಿನ್ನ ಧೈರ್ಯ, ಇದೆಲ್ಲದರ ನಡುವೆ ಎಲ್ಲಿ ದೃಷ್ಟಿ ಬೀಳುತ್ತೊ ಅಂತ ಅವನಿತ್ತ ತುಟಿಯ ಕೆಳಗಿನ ಚುಕ್ಕಿ .... ಕಾಡಿದೆ ನನ್ನನ್ನು.ಅಯ್ಯೊ ಅವಾಗ್ಲೆ ಅರ್ಧ ಗಂಟೆ ಆಗೊಯ್ತಲ್ಲ.... ಇನ್ನಿರೊದೆ ಅರ್ಧ ಗಂಟೆ ಅಂತ ಒಳಗೊಳಗೆ ಕಾಲಕ್ಕೂ ಶಾಪ ಹಾಕ್ಕೊತ್ತಿಯಾ... ಬಸ್ ಹಿಡಿಬೇಕು .... ಯಾವ್ದು ಸಿಗುತ್ತೊ.... ಅಮ್ಮ ಅನುಮಾನ ಪಡೊ ಮುಂಚೆ ಮನೆ ಸೆರ್ ಬೇಕು. ಮದ್ಯೆ ಮದ್ಯೆ ಬರೋ ಫೊನ್ ಕಾಲ್ಗಳೊ .... ಕೆಲವನ್ನ ಹಾಗೆ ಬಿಡೋದು...ಮತ್ತೆ ಕೆಲವಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಬಿಜಿ ಇದ್ದಿನಿ .... ಆಮೇಲ್ ಮಾಡ್ಲಾ ಪ್ಲೀಜ್ ಪ್ಲೀಜ್ ಅಂತ ನೈಸಾಗಿ ನುಣಿಚಿಕೊಳ್ಳೊದು.... ಎಷ್ಟು ಸರ್ಕಸ್ ಮಾಡ್ತಿಯೊ ... ಈ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಖುಷಿಗಳಿಗಾಗಿ........ಅದಕ್ಕೆ ತಾನೆ ನಾನು ನನ್ನೆಲ್ಲ ಪ್ರೀತಿಯ ಸುಧೆ ಉಣಿಸೊದು . ನೀನು ಮಾಡೊ ಸರ್ಕಸ್ಸುಗಳಿಗೆ ಇಷ್ಟಾದರು ಮಾಡದಿದ್ದರೆ ಆ ಪ್ರೀತಿಗೆ ... ವಿಶ್ವಾಸಕ್ಕೆ ಎಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತೆ ಹೇಳು ಬೆಲೆ.....